Uzaqda yurd qoxusu var.

Neçə bələn, dağ ayırır.

Təzə qürbət qorxusu var.

Gözlərim qürbət səyriyir.

Yanır, yanır...

İçim qürbət havasına.

Yenə içimə çəkilləm,

Çıxıb göyümə çəkilləm

Yenə məni qınasalar.

Qat-qat qürbətlər görünür,

Durub göz-gözə qalalı.

Nə var ağrıdan anarı,

Nə var qürbətdən bəlalı.

Gəldi, bu da son, çatdı

Qürbət çıxmadı içimnən.

Keçdi karvannar da getdi

Tək mənmi qaldım köçümnən.?